از زمان های بسیار قدیم بشر تلاش کرده است تا گذر زمان را بسنجد.
ابزارهای مختلفی برای اندازه گیری زمان در طول قرن ها توسط تمدن های مختلف ایجاد شده است، مانند گنمون یا ساعت آفتابی.
سپس ابزارهای پیچیده تری مانند ساعت و انواع ساعت rado centrix به وجود آمدند.
یک تعریف سریع برای شروع ساعت وسیله ای است برای نگه داشتن زمان که در مورد شخص پوشیده می شود.
ساعت با ساعت ، ساعت آونگی یا هر وسیله ی زمان نگهدار دیگری متفاوت است، زیرا به راحتی می توان آن را در اطراف مکان حمل کرد بدون اینکه بر نحوه کار آن تأثیر بگذارد.
چه کسی ساعت را اختراع کرد؟
گفتن قطعی سخت است ساعتی که امروزه می شناسیم از ساعت مکانیکی گرفته شده است که با اختراع فنر اصلی به آرامی اما مطمئنا حجم آن کاهش یافت و تبدیل به ساعت رومیزی شد.
می توان آن را بدون توقف حمل و نقل یا تغییر حرکت آن به اطراف حرکت داد .
اولین ساعت سازان که در آن صنعتگران (قفل سازها، اسلحه سازان و زره پوشان، زرگرها) که ترسی نداشتند از مرزهای آنچه قبلاً در دسترس بود برای ایجاد قطعات جدید و غیرمعمول عبور کنند، بودند.
به راحتی می توان تصور کرد که این سازندگان ساعت اولیه می خواستند استعداد خود را با ارائه ساعت های پیچیده تر و کوچکتر نشان دهند.
ساعت رومیزی کوچکتر و کوچکتر می‌شد، به طوری که در نهایت می‌توان آن را دور گردن یا کیف خود قرار داد: ساعت متولد شد.
اولین ساعت ها مربوط به اواخر قرن پانزدهم است
اولین ساعت ها مربوط به اواخر قرن پانزدهم (حدود 1480) است.
با این حال، این اختراع اغلب به یک ساعت ساز در نورنبرگ، پیتر هله یا هنلاین نسبت داده می شود که ساعت های بسیار کوچکی را در آغاز قرن شانزدهم (حدود 1510) طراحی کرد. ب
دنه این اولین ساعت ها برای مدت طولانی بیضی شکل بود، از این رو به تخم مرغ نورنبرگ لقب داده بودند. آنها به تدریج صاف تر شدند و در نهایت به ساعت های جیبی تبدیل شدند .
تا اوایل قرن بیستم، رایج ترین مدل ساعت جیبی بود که همانطور که از نامش پیداست در جیب می پوشیدند یا به انتهای نوار یا زنجیر متصل می کردند.
ساعت مچی در سال 1904 توسط فرانسوی لویی کارتیه و سوئیسی هانس ویلسدورف اختراع شد.
در این زمان، ساعت‌های مچی عمدتاً توسط ورزشکاران و مشتریان زن استفاده می‌شد.
