همانطور که در بالا پیش بینی کردیم، پیاز سرشار از اجزای متعددی است که خواص مفید مختلفی می دهد. اجازه دهید اکنون به بررسی خواص مواد مغذی موجود در پیاز بپردازیم.
فیبر : پیاز منبع خوبی از فیبر است که نسبت به وزن تازه و با توجه به نوع پیاز، پیاز سفید در بازار به فراوانی یافت می شود.
پیاز یکی از منابع اصلی فروکتان ها، فیبرهای محلول پری بیوتیک است که برای سلامت دستگاه گوارش ما بسیار مفید است، اما می تواند به برخی از افراد حساس کمی نفخ و مشکلات گوارشی بدهد.
ویتامین C: همچنین به عنوان اسید اسکوربیک شناخته می شود، ویتامین C یک آنتی اکسیدان بسیار قوی است که به خوبی در پیاز، به خصوص اگر خام باشد، وجود دارد.
این ویتامین یک عامل مشترک ضروری در سنتز پروتئین ها و هورمون ها است، به محافظت از سلول ها در برابر استرس اکسیداتیو، عملکرد طبیعی سیستم ایمنی، تشکیل کلاژن و افزایش فراهمی زیستی آهن در رژیم غذایی کمک می کند.
اسید فولیک : پیاز حاوی مقادیر متوسطی از این ویتامین است که یک عنصر ضروری برای عملکرد صحیح سلولی است و به کاهش خستگی جسمی و ذهنی کمک می کند.
همچنین باعث رشد بافت می شود و برای سلامت زنان بسیار مهم است.
فسفر : پیاز حاوی مقدار زیادی از این ماده معدنی است که یک عنصر ساختاری دندان، استخوان و سلول است.
کلسیم : فراوان ترین ماده معدنی در بدن ما است که برای استخوان ها، ماهیچه ها و اعصاب ضروری است.
ویتامین B6 : خطر ابتلا به هموسیستینوری و کم خونی سیدروبلاستیک را کاهش می دهد، همچنین در سنتز انتقال دهنده های عصبی مختلف نقش دارد.
پتاسیم : مواد معدنی ضروری در کنترل فشار خون، سلامت قلب، انتقال عصبی و تبادل آب و نمک در سطح سلولی.
آنتوسیانین‌ها : فقط در پیاز قرمز یافت می‌شود، آنتوسیانین‌ها آنتی‌اکسیدان‌های قوی هستند، اما همچنین رنگدانه‌هایی هستند که به این پیازها رنگ قرمز متمایز می‌دهند.
کوئرستین : فلاونوئید با خاصیت آنتی اکسیدانی و ضد التهابی موجود در پیاز به مقدار مناسب.
ترکیبات گوگردی : اینها مولکول هایی هستند که بیشتر خواص پیاز را می دهند. اینها عمدتاً سولفیدها و پلی سولفیدها هستند که می توانند اثرات پیشگیرانه در برابر سرطان داشته باشند، از رشد میکروارگانیسم های مضر جلوگیری کرده و از لخته شدن خون جلوگیری کنند.
