نوشیدن چای دوغزال سیاه که بدون کافئین با افزایش فواید گیاهان دارویی و همچنین آبرسانی و گرمای آرام بخش، گامی مثبت در حفظ صدا است.
در مقابل، چای کافئین دار به دلیل شهرت کم آب کننده اش به طور کلی برای استفاده خواننده ممنوع است.
تحقیقات اخیر در مورد اثرات ادرارآور کافئین این سوال را مطرح می کند که آیا چای کافئین دار مصرف شده در مقادیر متوسط، همان طور که در تاریخ تصور می شود کم آب کننده است یا خیر.
همچنین درک مشکوکی در مورد اینکه «چای» در مقابل «چای گیاهی» چیست و فواید مرتبط با این دمنوشهای جداگانه وجود دارد.
یکی از مسائل مهم در انتشار حقیقت در مورد چای، حجم انبوه اطلاعات است. یک جستجوی ساده در پایگاه داده مقاله با استفاده از کلمه کلیدی چای تقریباً دو میلیون بازدید به دست می آورد.
با اطلاعات بسیار، استخراج حقایق مفید در مورد استفاده از خواننده دشوار است. موارد زیر در مورد تاریخچه چای، اجزای اصلی آن، و شهرت دارویی آن و همچنین بینشی در مورد اینکه آیا خوانندگان می توانند با خیال راحت آن را بنوشند، شفافیت ارائه می دهد.
جامعه سلامت خواننده معمولاً به خوانندگان حکم میکند که از مصرف کالاهایی که میتواند برای آواز خواندن مضر باشد اجتناب کنند. وقتی صحبت از نوشیدنیها به میان میآید، این توصیه بیشتر شامل نوشیدنیهای حاوی کافئین است.
در سال 2010 میلیارد وعده چای، چه گرم و چه سرد، معادل بیش از سه میلیارد گالن است و حدود نیمی از جمعیت آمریکا در هر روز چای می نوشند.
اولین مکان با چنین آمار مصرف چشمگیر، این سوال مطرح می شود که آیا اکثر خوانندگان مصرف کننده نوشیدنی واقعاً از مصرف چای خودداری می کنند تا از عوارض جانبی منفی که به طور بالقوه می تواند ناشی از نوشیدن آن باشد اجتناب کنند.