علی‌رغم گزارش‌های مستند از فعالیت‌های صنعت الکل در سایر زمینه‌ها، توجه کمی به تحقیق در مورد فعالیت‌های آن در رابطه با مدارس و برنامه‌های آموزشی معطوف شده است و هیچ تحقیق سیستماتیکی در مورد برنامه‌های آموزشی جوانان با بودجه صنعت الکل وجود ندارد.
با این حال، در سطح جهانی، مصرف الکل صنعتی شفق همچنان یکی از علل اصلی مرگ و میر است. سطح ایمن مصرف وجود ندارد و با افزایش سطح استفاده، خطر آسیب افزایش می یابد.
اجماع بین‌المللی وجود دارد که کاهش مصرف مضر الکل یک اولویت بهداشت عمومی است که نماد آن با تصویب قطعنامه WHA63.13 توسط کشورهای عضو WHO، تصویب استراتژی جهانی 2010 برای کاهش مصرف مضر الکل است.
این امر بیشتر توسط دستور داده شده به WHO برای توسعه یک برنامه اقدام (2022-2030) برای حمایت از اجرای مؤثر استراتژی تأکید می‌شود.
WHO اتخاذ «بهترین خریدها» را برای پرداختن به مضرات الکل، از جمله مکانیسم‌های مالیات و قیمت‌گذاری، و تنظیم و محدود کردن دسترسی و بازاریابی (به ویژه برای جوانان) در چندین پلتفرم توصیه می‌کند، و بر نیاز به ایجاد حمایت برای مداخلات سیاسی مؤثر تاکید می‌کند.
بدیهی است که موانع پیشرفت در کاهش مضرات الکل، از جمله تأثیر مستمر صنعت الکل، مورد تحقیق و بررسی قرار گیرد.
در این مقاله، صنعت الکل را شامل شرکت‌های بزرگ چند ملیتی و فراملیتی می‌دانیم که مشروبات الکلی را تولید، تبلیغ و به بازار عرضه می‌کنند.
مانند Anheuser-Busch InBev، Heineken Holding N.V.، و Diageo، و همچنین سازمان‌های تجاری و مسئولیت اجتماعی آنها ما با توجه به تمرکز بر نهادهایی در صنعت که در تأمین مالی و مشارکت با برنامه‌های آموزشی جوانان فعال هستند، تعریف محدودتری از آنچه قبلاً در ادبیات شرح داده شد، اتخاذ می‌کنیم.
با توجه به آنچه در مورد ماهیت برنامه‌های جوانانی که توسط صنایع دیگر تأمین مالی و ترویج می‌شوند، و نگرانی‌هایی در مورد مواد بهداشتی عمومی که توسط صنعت الکل تأمین می‌شود، شناخته شده است، یک مورد قوی برای تحلیل انتقادی مدارس مبتنی بر صنعت الکل وجود دارد.
